شش سیگما؛ ساختار مهمی که به عنوان دیجیتال مارکتر باید بدانید!

همانطور که انتظار می‌رود، پس از شناسایی مشکل گلوگاه، باید برای رفع آن اقدام کنید. برای مثال، فرض کنید به دنبال بهبود فرآیند به‌روزرسانی خلاقیت تبلیغات فیس بوک به نمایندگی از یک مشتری کوچک هستم. پس از ترسیم مراحل فرآیند، دو فعالیت را به عنوان بزرگترین گلوگاه‌های بازدارنده جریان فرآیندم می‌دانم: به دست آوردن خلاقیت از مشتری و سفارشی کردن دارایی‌ها برای جایگاه‌های غیرخوراکی.

برای رفع اولین گلوگاه، به طور متوسط ​​مقدار زمانی را محاسبه می‌کنم که پس از درخواست، طول می‌کشد تا تصاویر جدیدی از مشتری دریافت شود. سپس تعیین می‌کنم که چند به روزرسانی خلاقانه در همان زمان انجام می‌شود. این به من می‌گوید که به چند مجموعه خلاقیت نیاز دارم تا تصاویر را تقریباً در زمانی که به آن‌ها نیاز دارم دریافت کنم. تصمیم بهبود من این است که ۳۰% بیشتر از تصاویر مورد نیاز در هر درخواست بخواهم، که در برابر گلوگاه‌های احتمالی در آینده حاشیه ایمنی ایجاد می‌کند.

برای دومین گلوگاه، متوجه می‌شوم که سفارشی‌سازی دارایی در فیس‌بوک باید برای یک تبلیغ واحد انجام شود، بنابراین ویرایش انبوه گزینه‌ای برای بهبود کارایی نیست. با این حال، همچنین متوجه می‌شوم که بسیاری از جنبه‌های خلاقیت سفارشی، صرف نظر از مجموعه تبلیغاتی که در آن قرار گرفته است، یکسان هستند. من به این نتیجه می‌رسم که به جای ایجاد تبلیغات به صورت انبوه و سپس سفارشی‌سازی آن‌ها به صورت جداگانه، ابتدا یک تبلیغ را ایجاد و سفارشی می‌کنم، سپس آن را در مجموعه‌های تبلیغاتی که خلاقیت سفارشی مطابقت دارد، تکرار می‌کنم. این به من این امکان را می‌دهد که عناصر استاندارد (مانند عنوان، URL صفحه فرود، پارامترهای ردیابی و غیره) را به صورت عمده ویرایش کنم بدون اینکه نیاز به انجام مرحله سفارشی سازی دارایی برای هر خلاقیت تبلیغاتی به صورت جداگانه داشته باشم.

هدف نهایی این اقدام، داشتن یک برنامه اقدام مشخص است که اتلاف یا تغییرات را در گلوگاه‌های مشاهده‌شده شما از بین می‌برد.